Świątecznie, u jednych jest, u innych nie bardzo. Święta łączą, ale nie wszystkich. Zatem by Święta łączyły, by były chwilą zadumy nad światem, tym bliższym i tym dalszym, by kolejne wyjazdy otwierały nas coraz bardziej – tego życzymy sobie i Wam. Alleluja. Bo co za różnica jakie święta. życzą Kajtostany tj. Mama Fasola, Tata Zbych, […]
Zawsze podróżowaliśmy, a przynajmniej staraliśmy się jeździć niskobudżetowo. Dlaczego miałoby się to zmienić kiedy zaczęliśmy nasze przygody z Kajtostanem, szczególnie, że budżet nie zwiększył się znacząco? Przecież spać pod namiotem też można, ugotować obiad na kuchence – bez problemu, zamieniliśmy tylko autostop na rower. Choć coś mi się wydaje, że jak wyrośniemy z ciężkiego fotelika […]
Wiecie, bo mama Fasola lubi sukienki. Więc pomyślała sobie dlaczego by również na rowerze nie jeździć w sukienkach. Jak pomyślała, tak zrobiła.
Zacznę od tego, że lubię, a nawet powinnam napisać lubimy gotować. I nic się nie zmienia w tym względzie na wyjeździe. Choć nie. Zmienia się i to wiele. Bo na wyjeździe wspólne gotowanie cieszy jeszcze bardziej!
Czas wracać. Siedzimy w pociągu, przed nami długie dziesięć godzin turkotania. Pociągi są klawe. Szczególnie jak ma się już wprawę w pakowaniu się do nich z całym rowerowym klamotem. Czas wracać. Energia spada. Jazda na dworzec w Szczecinie była co najmniej tak męcząca jak wczorajsze 100 km.
Jak podobał Ci się dzisiejszy dzień? Opowiesz mi co dzisiaj robiłeś? Pytam zaczepnie Kajtka. Milczenie. Wymowne. Po dłuższej chwili pyta znowu. Podoba Ci się morze? Tak. I piasek. Chciałbyś żeby takie morze i plaże były w Krakowie? Tak. W moim domku, w mojej Nowej Hucie!
W końcu Bałtyk. Każdy miał swój cel. Kajtek wielką piaskownicę, Fasola marzyła o jeździe po piachu, a Zbychu w końcu umyć nogi. Pozdro.
Myślałam, żeby opisać każdą literkę ze słowa BORUSZYN. Ale… w Boruszynie tyle się działo, tyle spotkań, tyle rozmów, tyle ludzi, że jednak doszłam do wniosku, że po prostu szkoda czasu na siedzenie przed monitorem i klepanie w klawiaturę. Dlatego będzie tylko tyle – SZYN, których w czasie naszej tegorocznej drogi do Boruszyna nie było.
Literka „U” jak urzekająca Polska. Jedziemy wśród pól, przygotowania do dożynek w pełni. Pola raz żółte, raz złote, a to nagle czerwone i w końcu zielone łąki, mokradła, lasy. Polska jest niesamowita. W swej różnorodności, swym bogactwie. Najpiękniejsza jest o zachodzie słońca. Robi się pięknie ciepła, słoneczna. Taka barwa nakręca i od razu jeszcze lepiej […]
Literka „R” jak Rozdrażew